Czy zauważyliście, że w życiu bez seksu nie ma… życia. Jednak orgazmy i pożądanie to nie manna i nie spadają z nieba. Z seksem jest jak z własnym biznesem: trzeba o niego dbać. Ciekawość i chęć do eksperymentowania w seksie to najlepszy klucz do „żyli razem długo i szczęśliwie”. Wiem, że babcie i telewizyjne programy śniadaniowe wbijają nam do głowy, że osób, które wprzez żołądek do serca mężczyzny. Warto zapytać, dlaczego w takim razie panie kucharki ze stołówek nigdy nie były w pierwszej lidze największych obiektów pożądania. 

To chore, że tak wiele osób, ma tak dużo do powiedzenia na temat tego, co wolno, a czego nie wolno robić kobietom ze swoimi ciałami. W efekcie takich zachowań życie seksualne kobiet polega głównie na uciszaniu nas. Bo w sferze seksu mamy zadowalać się parszywą mistyfikacją swobody.

Wyobraź sobie, że Twoje mięśnie dna miednicy są jak żagle, które rozwijają się i zwijają pod wpływem wiatru twojego oddechu. Na wydechu podciągasz mięśnie do góry, ale potem pozwalasz im się rozluźnić na kilku głębokich wydechach. Będzie mile zaskoczona, jak duży wpływ ma sprężystość mięśni dna miednicy na jakość twojego życia seksualnego i jakość twojego życia w ogóle.

Ostatnio zauważyłam wysyp informacji w mediach pod tytułem: trenuj Kegla, zaciskaj mięśnie. Hola, hola, zadbane mięśnie dna miednicy nie mają być twarde jak skała. Mają być elastyczne. W prawidłowym treningu Kegla chodzi o to, żeby napinać mięśnie i je rozluźniać. Nauka napinania i rozluźniania zwiększa wrażliwość seksualną kobiet. I jest bezcenna dla zdrowia. A więc: zaciskamy i rozluźniamy. I cieszymy się efektami naszych ćwiczeń. Do dzieła!

Iroha - to słowo, które brzmi jak imię pięknej i wojowniczej egzotycznej księżniczki, która śmiało i radośnie wyciąga rękę po to, czego sama pragnie, zamiast siedzieć grzecznie w swoim kąciku i zadowalać się zadowalaniem innych. Taka właśnie jest Iroha, wibrator rodem z Japonii. Jego delikatna miękkość w połączeniu z niezwykle wysublimowanym kształtem, który zachęca do śmiałego pozwalania sobie na więcej w łóżku to fascynująca mieszanka. Pozostaję pod jej urokiem od pierwszego dnia, kiedy miałam przyjemność ją poznać.

Zadziwiające jest to, z jakim zapałem z okazji Walentynek ludzie obdarowują się najbardziej nieprzydatnymi i niezdrowymi prezentami w roku: z rąk do rąk podawane są czekoladki, misie, przesłodzone bukiety i serduszka. Restauracje, bary i kina w tym dniu są pozapychane gruchającymi do siebie parami płci i orientacji wszelakich. Co jest akurat moim zdaniem miłym widokiem, pomimo opinii kilku zazdrośników, którzy twierdzą, że wolą w tym roku obejrzeć raczej najpobożniejszą telewizję publiczną świata pod przewodem prezesa Kurskiego, niż wyjść z domu i patrzeć na to wszystko, co się dzieje na mieście. Przewiduję, że jak co roku zetrze się ze sobą mocna grupa tych, którzy będą jeść czekoladowe serca pełnymi garściami z tymi, którzy będą robili nagonkę na unoszącą się w tym dniu w powietrzu „love”. A ja uważam, że każdy pretekst, żeby mieć seks jest dobry, więc mogą to być i Walentynki. Byleby zakończyły się dobrym seksem, a nie rozstrojem żołądka z powodu przesłodzenia organizmu.

Uwielbiam zdjęcia Ellen von Unwerth. Kobiety na jej fotografiach są chętne do seksu, ale wygląda na to, że stosunki odbywają jedynie od tak dla urozmaicenia, a nie jakby penetracja była głównym albo nie daj boże jedynym daniem w ich erotycznym menu.

Fotografie Ellen von Unwerth są kobiece i zmysłowe. Lubieżne i romantyczne. Sprośne i piękne. Zabawne i erotyczne. Mają w sobie wszystko to, o czym kobieta, która lubi seks, może sobie zamarzyć. Sięgam po nie, kiedy mam ochotę nabrać ochoty na lepszą zabawę w łóżku. Są dowodem na to, że seks nie musi równać się penetracji. Kobiece bohaterki jej zdjęć zarażają swoim radosnym nastawieniem do seksualności.